Moje Uzi waży tonę

źródło: Getty Images

Fot. David Silverman

źródło: Plus Minus

„Pięść Dawida. ajne służby Izraela”, Artur Górski, Znak, 2015

Uzi to jeden z najbardziej znanych towarów eksportowych Izraela, a jego nazwa 
jest rozpoznawalna pod każdą szerokością geograficzną. Ten symbol siły, władzy i przemocy 
na stałe zagościł w imaginarium współczesnej popkultury 
– fragment książki „Pięść Dawida. Tajne służby Izraela"

To będzie posiedzenie zamknięte, nie wszystkich wpuszczą na salę obrad" – taka plotka, potwierdzona wkrótce oficjalnym komunikatem, wywołała konsternację wśród licznych uczestników XX Zjazdu Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego. Zjazdu, który miał się okazać przełomowym w historii światowego komunizmu – niespełna trzy lata wcześniej zmarł Józef Stalin, a wkrótce po nim został rozstrzelany osławiony szef NKWD Ławrientij Beria, jeden z twórców aparatu komunistycznego terroru. Pojawiła się nadzieja, że mroczne czasy, zapoczątkowane zabójstwem Siergieja Kirowa w 1934 roku i trwające aż do śmierci Generalissimusa, już nigdy nie wrócą.

Nowy sekretarz generalny KPZR Nikita Chruszczow i jego ekipa postanowili rozliczyć się z czasami stalinizmu, skrzętnie ukrywając swoją rolę w jego krzewieniu w poprzednich latach. Teraz jawili się jako apostołowie nowego porządku, w którym nie będzie miejsca dla państwowej przemocy i kultu jednostki, a w miejsce praktyk stosowanych przez Józefa Wissarionowicza pojawią się nieco zapomniane idee leninowskie. I choć przeciętny mieszkaniec ZSRR oraz krajów bloku wschodniego nie miał pojęcia, czym różnił się odsądzany od czci i wiary Stalin od powracającego na partyjne ołtarze Lenina, to jednak większość pragnęła wierzyć, że...