Krocząc krwawą ścieżką

autor zdjęcia: Bogusław Chrabota

źródło: Plus Minus

Kiedy jeszcze w latach 80. zeszłego stulecia studiowało się George'a Orwella, 
jego wizja świata roku 1984 wydawała się groźną, acz mało prawdopodobną 
w politycznej praktyce utopią.

Co prawda wokół szalał stan wojenny, stosowane przez SB podsłuchy nie były niczym nowym, niemal każde ze środowisk opozycyjnych było szpiegowane, a „bohaterowie słowa pisanego", jak choćby słynny Lesław Maleszka, tłukli po nocach niekończące się epopeje donosów, jednak wizja inwigilacji totalnej była dość śmieszna.

Przypomnijmy, w świecie Orwellowskim nie tylko w życiu publicznym nie było miejsca na jakiekolwiek słowa krytyki (każdy donosił na każdego), ale pełnej kontroli poddana była również sfera prywatna. W mieszkaniach (celach?) obywateli Oceanii montowano tzw. teleekrany, które sączyły bez przerwy propagandę i służyły do komunikowania się władz z obywatelami. Na dodatek podglądały ich i podsłuchiwały.

Przed Wielkim Bratem nie można było ukryć niczego, zwłaszcza zakazanych relacji prywatnych, a jeśli już komuś się to udało, miał okazję się...