Królak, czyli boskość w czasach komuny

autor zdjęcia: Stanisław Dąbrowiecki

źródło: PAP

Najpierw dogonił, a potem wyprzedził zziębniętych, wyczerpanych i ubłoconych rywali… Potem tryumf na stadionie w Karl-Marx-Stadt i koszulka lidera IX Wyścigu Pokoju

60 lat temu Stanisław Królak jako pierwszy Polak wygrał Wyścig Pokoju. Nagrodę, motocykl marki WFM, sprzedał i przekazał każdemu koledze z drużyny po tysiąc złotych.

Pod koniec kwietnia 1956 roku żadne znaki na niebie i ziemi, a zwłaszcza na szosie, nie zapowiadały tego, co wydarzyło się kilka tygodni później. W kraju wszystko szło normalnym torem. Siewy, mimo chłodów, postępowały naprzód. Premier Józef Cyrankiewicz zapowiadał obnażanie braków i błędów. Dwaj marynarze zachodnioniemieccy poprosili o azyl w Polsce, gdyż nie chcieli służyć w odradzającym się Wehrmachcie.

Rower cenniejszy od auta

Z lektury gazet wynika niezbicie, że kolarz Stanisław Królak nie wykazywał jeszcze żadnych oznak boskości. Kolarstwo mieliśmy wtedy co najwyżej średnie, a prawdę powiedziawszy – nie wiadomo jakie. W okresie stalinizmu cały polski sport odciął się od Zachodu i międzynarodowe kontakty należały do rzadkości. Jedyna wyprawa kolarzy na mistrzostwa świata zakończyła się klęską. W 1953 roku w Lugano żaden z Polaków, w tym Królak, nie ukończył wyścigu. „Przegląd Sportowy" oskarżał cyklistów o brak ambicji. „W kolarstwie szosowym trzeba umieć cierpieć na rowerze" – perorował anonimowy dziennikarz (tekst był niepodpisany).

Od tamtej pory minęły trzy lata i wciąż nie było pewności, czy nasi cykliści opanowali już sztukę cierpienia. Kadra pod kierunkiem Władysława Wandora przygotowywała się na Dolnym Śląsku do dziewiątego Wyścigu Pokoju, który miał się...