Rocznicowanie
Dziedziną, w której istnieje największy rozdźwięk między narracją a rzeczywistością na polskiej prawicy, jest polityka historyczna. Na papierze wszystko wygląda doskonale, w przemowach również. Ale jeśli popatrzymy na 100. rocznicę Bitwy Warszawskiej przez pryzmat zrealizowanych wydarzeń, spod farby wyłazi dykta.
Byłem zaskoczony, czytając 15 sierpnia komentarze części prawicy, która nie zostawiała suchej nitki na widowisku na Stadionie Narodowym i w ogóle na całych obchodach. Uważałem, że to przesada, dopóki nie zobaczyłem fragmentu tego wydarzenia, które miało zbudować narodową dumę u milionów telewidzów. Żałosne połączenie rekonstrukcji historycznej, szkolnej akademii i kiczowatej scenografii. Gdyby nie fakt, że spędzałem miło czas na rekolekcjach nad morzem, pewnie zapłakałbym nad tą paździerzową rocznicą jak Szymon Hołownia nad konstytucją.
I niestety, oprócz tego widowiska chyba niewiele pozostanie. Do polityki historycznej wkradł się bowiem imposybilizm. Muzeum Wojska Polskiego jak nie było, tak nie...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta


![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)