To nie my, to oni

Przekaz prezesa NBP sprowadza się do stwierdzenia, że bank uchyla się od odpowiedzialności za bieżący wzrost inflacji, i zapewnienia, że po ustaniu wstrząsów podażowych inflacja opadnie.

W kolejnej czytanej sesji Q&A szefa NBP było dużo powtarzalności. Ale trafiło się też kilka nowości. Co tym razem wynika z enuncjacji prezesa polskiego banku centralnego?

Wątki stałe

a) opłaty za śmieci (przez przejęzyczenie nazwane „opłatą za wywóz nieruchomości"), jako jedno z podstawowych źródeł wzrostu inflacji, ze wskazaniem na winę samorządów,

b) obarczenie za wzrost inflacji „wyłącznie negatywnych szoków podażowych", z podkreśleniem jej przejściowego charakteru i mocne zaakcentowanie braku wpływu na CPI czynników popytowych,

c) żarliwa obrona gotówki (ok. 15 proc. czasu wystąpienia),

d) pełne samozadowolenie z polityki monetarnej NBP,

e) interwencje na rynku walutowym jako sposób na zapobieżenie „nadmiernemu tempu aprecjacji złotego",

f) analogie między NBP i „najpoważniejszymi bankami centralnymi na świecie" w podejściu do inflacji i zaostrzania polityki pieniężnej.

Wątki zanikające

a) brak najmniejszej wzmianki o oczekiwaniach inflacyjnych, których zarządzaniem zajmują się najpoważniejsze banki centralne świata,

b) brak zapewnienia o większym prawdopodobieństwie niezmienności...