Czy wierzyciele zostaną pozbawieni rzeczywistego prawa do przerwania biegu przedawnienia

Sąd Najwyższy rozpoznając 17 czerwca skargę kasacyjną w sprawie o sygn. akt. II CSKP 104/21, stwierdził, że każde zawezwanie do próby ugodowej powoduje przerwanie biegu przedawnienia w rozumieniu art. 123 § 1 pkt 1 K.c.

Kwalifikacja określonej czynności jako „przedsięwziętej bezpośrednio w celu dochodzenia roszczenia" ma charakter generalny i odnosi się do wszystkich „czynności przed sądem" należących do tej samej kategorii. Przedsięwzięcie czynności „bezpośrednio w celu dochodzenia" nie podlega indywidualnej kontroli zmierzającej do ustalenia, czy w danym przypadku celem powoda (wnioskodawcy w postępowaniu nieprocesowym) było konkretne dochodzenie roszczenia, czy realizacja innych planów lub interesów.

Skuteczne wniesienie wniosku

Sąd stwierdził, że skutek przerwania biegu przedawnienia, przewidziany w art. 123 § 1 pkt 1 K.c., następuje z mocy prawa (ex lege), w następstwie dokonania określonej czynności procesowej. Dla jego wywołania istotne pozostaje jedynie to, czy wniosek o zawezwanie do próby ugodowej został wniesiony skutecznie w tym sensie, że nie nastąpił zwrot wniosku, jego odrzucenie lub umorzenie postępowania pojednawczego. Nie istnieją także normatywne...