Internet zezna prawdę

Czy europejskie orzecznictwo nadąża za rozwojem elektronicznej komunikacji?

W wyroku z 20 października 2021 r. w sprawie T 823/19 Sąd Unii zdecydował, że dowody pochodzące z internetu nie powinny być traktowane bardziej nieufnie niż tradycyjne środki dowodowe. Czy europejskie orzecznictwo nadąża za rozwojem elektronicznych środków komunikacji?

Sąd Unii, na kanwie sprawy o unieważnienie wzoru wspólnotowego, pochylił się nad zasadami oceny dowodów, kierując uwagę na te pochodzące z internetu. Zgodnie ze stanowiskiem skarżącej – której wzór wspólnotowy został unieważniony decyzją EUIPO po stwierdzeniu ujawnienia wcześniejszego wzoru na blogu internetowym – decyzja była nieprawidłowa, bo uznała moc dowodową wielu materiałów pochodzących z internetu, które w ocenie skarżącej nie były dostatecznie wiarygodne.

Kłamstwa mają rzucać się w oczy

Przedmiotem skargi do Sądu Unii były w szczególności proste zrzuty ekranu ze stron internetowych (tj. niepotwierdzone przez żaden zewnętrzny autorytet, np. notariusza, ani też niepoparte np. zapisem w archiwum internetowym w rodzaju Wayback Machine

), w tym wydruki obejmujące strony blogowe z platformy Blogger.com (która umożliwia antydatowanie wpisów tak, aby sprawiały wrażenie opublikowanych wcześniej), wyniki wyszukiwania Google ze wskazaniem dat publikacji (które mogą odzwierciedlać jedynie datę wskazywaną przez stronę internetową w chwili...