Bezkarność sędziów, czyli hulaj dusza, piekła nie ma. Jak u Czechowa

A może przy kolejnym sporze w Sejmie o reasumpcję głosowania jakiś sędzia uzna, że do wejścia ustawy w życie nie wystarczy ogłoszenie jej w Dzienniku Ustaw i będzie badał, czy została ona według niego przegłosowana w sposób, który uważa za prawidłowy?

Uchwalona przez Sejm 13 stycznia 2023 r. ustawa o zmianie ustawy o Sądzie Najwyższym oraz niektórych innych ustaw (druk sejmowy nr 2870, ustawa przed uchwałą Senatu) w połączeniu z obowiązującymi od 15 lipca 2022 r. zmianami w ustawie o Sądzie Najwyższym, prawie o ustroju sądów powszechnych, prawie o ustroju sądów administracyjnych i prawie o ustroju sądów wojskowych (dalej: ustawy sądowe) mogą doprowadzić do zmiany ustroju Rzeczypospolitej Polskiej. I nie tzw. test niezawisłości sędziego czy też poddanie spraw dyscyplinarnych sędziów Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu są tutaj kluczowe. „Test niezawisłości”, przy przestrzeganiu ustawy, jest szczególnym rodzajem wniosku o wyłączenie sędziego w konkretnej sprawie. Dużo donioślejsza zmiana może nastąpić na skutek przepisów ustanawiających bezkarność sędziego za wydanie orzeczenia wprost łamiącego prawo. Dla oszczędności czasu czytelników omówię te przepisy już w wersji projektowanej przez ustawę z 13 stycznia 2023 r.

Czy przepisy mają być pokorną prośbą?

Ustawy sądowe co do zasady przewidują odpowiedzialność dyscyplinarną za orzeczenia stanowiące oczywistą i rażącą obrazę przepisów prawa i wcześniej nie było wyjątków od tej reguły. Jednak obecnie nie można sędziego ukarać, nawet upomnieniem, za wydanie orzeczenia naruszającego prawo. Jak w znanym cytacie z „Trzech sióstr”...