Metro, czyli dzieje rozwoju komunikacji miejskiej Część II

autor zdjęcia: Oxyman / Wikimedia Commons

źródło: Rzeczpospolita

Londyński Underground: pociąg na peronach linii Victoria na stacji metra Green Park

Uproszczone mapy sieci metra, wymyślone przez Harry’ego Becka w 1933 r. dla londyńskiego Undergroundu, są w użyciu na całym świecie do dziś – bo są wygodne.

W moim poprzednim felietonie („Rzecz o Historii”, 25 kwietnia 2025 r.) opisałem w sposób syntetyczny, jak w kolejnych krajach Europy wprowadzano i doskonalono metro, czyli masowy transport miejski oparty na szybkich pociągach poruszających się głównie w tunelach pod ziemią (chociaż niekiedy część trasy pokonują one także na powierzchni). Dzisiaj niektórym z tych wcześniej wymienionych systemów komunikacyjnych przyjrzę się dokładniej.

Podziemna kolej w Londynie

Londyńska kolej podziemna, na której wzorowali się konstruktorzy wszystkich systemów metra na świecie, bynajmniej nie nazywała się (i nie nazywa obecnie) „metro”, tylko Underground. Pierwsza linia tej pionierskiej kolei została otwarta 10 stycznia 1863 r. przez firmę, która nazywała się Metropolitan Railway. Udogodnienie to spodobało się pasażerom, chociaż pierwsze pociągi podziemne napędzane były przez lokomotywy parowe, co stwarzało duże problemy z odprowadzaniem z podziemi dymu oraz pary.

Ponieważ firma Metropolitan Railway odniosła sukces, jej działalność zaczęły naśladować inne firmy, budując swoje osobne tunele i stacje. Wiązało się to z dużymi niewygodami dla pasażerów, którzy w przypadku podróży z przesiadkami musieli kupować bilety różnych firm, a ponadto z braku podziemnych...