Praca w niepełnym wymiarze
Urlopywypoczynkowe
Praca w niepełnym wymiarze
MARCIN KULIK
Urlopy wypoczynkowe budzą w praktyce wiele wątpliwości. W ich rozstrzyganiu miało pomóc rozporządzenie ministra pracy i polityki socjalnej z 8 stycznia 1997 r. (Dz. U. nr 2, poz. 14) . Niestety, nie da się tego powiedzieć o przepisie § 4 ust. 2 tego rozporządzenia, odnoszącym się do zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy.
Pracownikowi zatrudnionemu w niepełnym wymiarze czasu pracy udziela się urlopu wypoczynkowego w wymiarze wynikającym z art. 153 i 154 kodeksu pracy (§ 4 ust. 1 rozporządzenia ) , i nie budzi to większych wątpliwości. Inaczej jest z ust. 2. Wynika z niego, że zatrudnionemu w niepełnym wymiarze, którego rozkład czasu przewiduje dni pracy i dni, w których nie ma on takiego obowiązku, udziela się urlopu wypoczynkowego na dni pracy i dni dla niego wolne w takiej proporcji, w jakiej występują one w czasie wykonywania pracy.
Z przepisu tego da się jeszcze wyprowadzić w miarę jasny wniosek, że jeśli np. zatrudniony na 2/ 5 etatu pracuje przez dwa dni w tygodniu, to urlop wynoszący np. 20 dni roboczych powinien obejmować 8 dni przypadających do przepracowania i 12 będących dla niego wolnymi od pracy dniami roboczymi (a więc do takiego urlopu nie wlicza się niedziel, świąt i dodatkowych dni wolnych od pracy) .
Problem jednak powstaje,...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta