Imię Soni

źródło: Nieznane

Marek Bieńczyk, autor powieści "Tworki": Piszę "tekstowy" krzyk duszy, który okazuje się zarazem, paradoksalnie, krzykiem bardzo dosłownym

Imię Soni

ELŻBIETA LEMPP

WOJCIECH CHMIELEWSKI: Dlaczego postanowił pan umiejscowić akcję swej najnowszej powieści "Tworki" w latach 1943-1945? Dlaczego wraca pan do czasów wojennych?

MAREK BIEŃCZYK: Może powinienem zacząć od wspomnień z dzieciństwa. Należę jeszcze do pokolenia, któremu śnili się Niemcy. Urodziłem się kilkanaście lat po wojnie, lecz na ścianach domu, w którym mieszkałem, widniały wciąż ślady po pociskach. Filmy, książki o okupacji: na moim podwórku dzieci wciąż bawiły się w tamtą wojnę; najczęstszym okrzykiem, jaki się rozlegał, było "H?nde hoch!". Kiedy, mając trzynaście lat, pojechałem z rodzicami po raz pierwszy do Niemiec, od chwili przekroczenia granicy nie mogłem niczego wziąć do ust; karmiono mnie niemal siłą. Gdy po miesiącu wjechaliśmy do Zebrzydowic, dosłownie rzuciłem się na jedzenie. Zapewne więc była to jakaś trauma, która mnie skrycie drążyła. Zabawne, kiedy jako 19-letni hipis pojechałem znowu do Niemiec, autostopem, pierwsze niemieckie słowa, jakie usłyszałem - spałem w rowie, zbudził mnie policjant w cywilu z pistoletem w dłoni - brzmiały "H?nde hoch!". Jednak jeśli jest to...