Szyderstwo i wiara
HISTORIA LITERATURY
Nadwiślański socrealizm w oczach emigrantów
Szyderstwo i wiara
ZBIGNIEW JAROSIŃSKI
W "Wiadomościach" relacje o życiu literackim w Kraju były niesystematyczne i powstawały jakby na obrzeżach redakcyjnej pracy. Warto jednak zwrócić uwagę na dwa ich wątki. Pierwszy - dotyczący Tadeusza Borowskiego, którego parokrotnie przedstawiano jako najwścieklejszego z socrealistów. I również jego śmierć nie zmieniła tej opinii.
O jego opowiadaniach obozowych pisał Juliusz Sakowski, że: "miały wszystkie zalety pióra czarnego motyla wykluwającego się z naturalistycznej poczwarki przeżyć minionej wojny: ostrość obserwacji, drapieżność stylu, wyzywającą i niekonwencjonalną śmiałość spojrzenia, gorycz zmarnowanej młodości, przedwczesną mądrość życiową wypisaną na stwardniałej skórze hitlerowskimi kolbami i butami. Ale była w nich również jeszcze jedna cecha, która uszła uwadze czytelników, a która wiele tłumaczy z całego dalszego postępowania Borowskiego: cynizm, zepsucie graniczące z zupełnym wykolejeniem, szyderczy grymas walki o życie kłami ipazurami, wściekłe szarpanie i deptanie wszelkich zasad moralnych regulujących stosunki między ludźmi".
Potem Sakowski charakteryzował publicystykę Borowskiego, konkludując: "Gdyż przy całym szacunku dla...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta