![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Zdaniem sądu
Wystarczy jedna setka
Przestępstwo polegające na podrabianiu czy przerabianiu pieniędzy zostaje dokonane z chwilą wytworzenia choćby jednego falsyfikatu, który mógłby uchodzić za autentyczny. I nie ma znaczenia, czy taki banknot (lub moneta) został puszczony w obieg. Podrobienia nie należy też identyfikować z oszustwem (SN IV KR 283/81).
Perfekcja niepotrzebna
Do uznania, że pieniądz został podrobiony, nie jest konieczne osiągnięcie tak łudzącego podobieństwa falsyfikatu, że w błąd mogłaby zostać wprowadzona nawet doświadczona osoba. Wystarczy, by ktokolwiek nie mógł się od razu zorientować, że wręczono mu jako pieniądz podróbkę (SN I KR 321/81). Podobnie - każda zmiana, która tworzyłaby pozór wyższej wartości pieniądza, jest jego przerobieniem. Wystarczy, że mógł w ten sposób zostać wprowadzony w błąd człowiek niedoświadczony (SN V KR 86/77).
