![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Inaczej w podatkach, inaczej w księgach
Środki trwałe o niskiej wartości
Inaczej w podatkach, inaczej w księgach
RÓŻNICE W UJMOWANIU NISKOCENNYCH SKŁADNIKÓW MAJĄTKU
Jednym z podziałów, jakiego możemy dokonać w przypadku środków trwałych podlegających amortyzacji, jest - w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej updop) - podział ze względu na ich wartość początkową. Zgodnie z tym kryterium dzielą się na dwie grupy:
- środki trwałe o niskiej wartości początkowej (umownie nazwiemy je niskocennymi),
- środki trwałe pozostałe.
Analogiczna klasyfikacja środków trwałych jest możliwa na gruncie ustawy o rachunkowości (dalej uor).
Różnice między ujęciem podatkowym i bilansowym polegają na ustaleniu granicy wartościowej oraz odmiennych sposobach ewidencji i zasadach amortyzacji. Środki trwałe o niskiej wartości początkowej mogą być zatem źródłem różnic przejściowych pomiędzy wynikiem finansowym i podatkowym. To, czy wystąpi rozbieżność w ujęciu księgowym i podatkowym, zależy od przyjętej przez jednostkę polityki rachunkowości.
Ujęcie podatkowe
Prawo podatkowe zezwala podatnikowi zaliczyć wartość początkową środka trwałego nieprzekraczającą 3500 zł jednorazowo w koszty, co może się odbyć w dwojaki sposób.
Podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze
...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
