Blaski i cienie wzajemnego uznawania
Europejski nakaz aresztowania Stoimy jedną nogą w starym, traktatowym porządku, drugą zaś w zupełnie nowym, europejskim
Blaski i cienie wzajemnego uznawania
RYS. ROCH FOROWICZ
ADAM GÓRSKI, ANDRZEJ SAKOWICZ
Z zasady wzajemnego zaufania i uznawania decyzji sądowych w sprawach karnych wynika, że to już nie partykularny interes państw stoi za czynnością przekazania osoby, ale interes integracji europejskiej.
Decyzja ramowa z 13 czerwca 2002 r. w sprawie europejskiego nakazu aresztowania (dalej: nakaz) i procedur przekazania między państwami jest nie tylko pierwszym aktem dotyczącym materii prawnokarnej, ale również jedynym, który wywołał tak wiele kontrowersji nie tylko w Polsce.
Z formalnego punktu widzenia decyzja ramowa (dalej: decyzja) wiąże poszczególne państwa co do skutku, pozostawiając swobodę wyboru metody. Debata nad wdrożeniem nakazu do polskiego porządku prawnego powinna być wieloaspektowa. Nade wszystko zaś należy zastanowić się nad konkretnym znaczeniem leżącej u podstaw nakazu zasady wzajemnego zaufania.W dyskusji pojawia się m.in. pytanie, czy obecny kształt prawny Unii pozwala na europeizację ścigania.
Podstawową zasadą prawodawstwa Unii jest uprawnienie do wkraczania tam, gdzie jest to naprawdę niezbędne. Projekt konstytucji europejskiej przewiduje podzieloną kompetencję w...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta