![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Dostrzeganie przykrych następstw
Rozszerzenie NATO
Dostrzeganie przykrych następstw
Francois Heisbourg
W obliczu nowych wyzwań demokracje często robią "za mało" i"za późno". Wprzeciwieństwie do dyktatur proces demokratyczny wymaga czasu i kompromisów. Często przytacza się jako przykład powolność, z jaką demokratyczne państwa zareagowały na wyzwanie faszyzmu w latach 30. czy na plagę czystek etnicznych na Bałkanach.
Zdarza się jednak także, że demokracje działają zbyt pochopnie. Robią "za dużo i za wcześnie" zazwyczaj wówczas, gdy podjęcie decyzji wydaje się początkowo łatwe z politycznego punktu widzenia, a krótkoterminowe konsekwencje są ograniczone. Rozszerzenie NA-TO należy właśnie do tej kategorii. Stosunkowo łatwo jest zadeklarować chęć powiększenia sojuszu atlantyckiego, przy niewielkim ryzyku dla członków NATO: żadne obce mocarstwo nie jest w stanie zagrozić integralności ich terytoriów. Nic więc dziwnego, że kilka zachodnich demokracji podjęło to ryzyko w roku 1994, rozbudzając wielkie nadzieje w Europie Wschodniej. Na szczęście demokratyczna procedura utrudnia wprowadzenie w życie decyzji politycznej tej wagi bez publicznej debaty. W miarę rozwoju tej debaty zaczynają być dostrzegane przykre następstwa. Zanim przystąpi się do rozszerzania NATO, należy znaleźć odpowiedzi na kilka pytań.
Czy wzrośnie...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
