![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Bez odcisków palców przy drzwiach do firmy
Wykorzystywanie danych biometrycznych w celu rejestrowania czasu pracy zatrudnionych to ich przetwarzanie nieadekwatne do celu. W związku z tym również nielegalne.
Dane biometryczne w coraz szerszym zakresie zaczynają służyć identyfikacji osób. Niepokój budzi ich wykorzystywanie w miejscu pracy. Zwłaszcza, że kodeks pracy nie zawiera w tym zakresie żadnych regulacji.
Przykładem powszechnego wykorzystywania danych biometrycznych są nowe dokumenty paszportowe. Celem ich wprowadzenia było m.in. ograniczenie przestępstw związanych z fałszerstwem dokumentów.
W związku z dostosowaniem polskich przepisów do wymogów unijnego rozporządzenia, w paszportach wydawanych od końca czerwca 2009 r. umieszcza się dane biometryczne polskich obywateli. Zawarta w ustawie z 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych (DzU nr 143, poz. 1027 ze zm.) definicja danych biometrycznych obejmuje wizerunek twarzy i odciski palców umieszczane w paszportach w formie elektronicznej. Ustawa wprost legitymizuje przetwarzanie tych danych osobowych.
Pojawia się pytanie – w jakim zakresie i w jakich celach można legalnie wykorzystywać dane biometryczne w środowisku pracy?
Rejestr wejść i wyjść
Nie każdy cel uzasadnia przetwarzanie danych biometrycznych, nawet jeżeli ich „właściciel" wyrazi na to zgodę. W związku z technicznymi możliwościami wykorzystywania przetworzonych do postaci cyfrowej informacji o charakterystycznych punktach linii papilarnych palców pracowników do rejestracji czasu pracy, na gruncie...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
