Zdrowy rozsądek nie zastąpi sumienia

źródło: materiały prasowe

Aneta Łazarska

Prawo, które stosuje i któremu podlega sąd, nie zawsze jest sprawiedliwe. Wówczas gwarantem słusznego orzeczenia powinno być sumienie – pisze sędzia.

Największy  przymiot  dobrego sędziego to zdolność sprawiedliwego orzekania. Każdy zaś, kto choć raz stanie przed sądem, oczekuje sprawiedliwego wyroku. Sprawiedliwość w swej istocie jest czymś więcej aniżeli ideą wytworzoną w umysłach filozofów czy jakimś mglistym ideałem. To bowiem konkretne zobowiązanie nałożone na sąd. Takie konstytucyjne poręczenie nie tylko rzetelnego przebiegu procesu, ale i sprawiedliwego orzeczenia wyraża art. 45 ust. 1 konstytucji. Problem zasadniczy polega jednak na tym, że prawo, które stosuje i któremu podlega sąd, nie zawsze jest sprawiedliwe. Nie mam wątpliwości, ze wówczas gwarantem sprawiedliwego orzeczenia powinno być sumienie sędziego. To dzięki zawisłości sędziego nie tylko od prawa, ale i głosu sumienia wymiar sprawiedliwości ma ludzki wymiar.

W wywiadzie z 19 czerwca 2014 r. prof. Andrzej Zoll wypowiada się na temat znaczenia sumienia w zawodach prawniczych. Profesor stawia tezę, że w dziedzinie profesji prawniczych sumienie odgrywa istotną rolę, ale nie można popadać w paranoję i do sumienia należy podchodzić rozsądnie i z rozumem. Jako przykład wskazuje  sędziego rodzinnego, który odmawia wydawania wyroków w sprawach rozwodowych, gdyż się to kłóci z jego sumieniem. Dla profesora taka sytuacja jest niewyobrażalna.

Jak uczy historia

Podany przykład to duże uproszczenie. Czy rzeczywiście roli...