Początek końca prawa pracy

źródło: materiały prasowe

Monika Gładoch

autor zdjęcia: Paweł Gałka

źródło: Rzeczpospolita

źródło: Rzeczpospolita

Z niepokojem podchodzę do pomysłu stworzenia jednej wspólnej dla wszystkich umowy o zatrudnienie, 
w której doszłoby do zatarcia różnic pomiędzy prawem pracy a prawem cywilnym – pisze prawniczka.

Zainteresowanie kodeksem pracy znowu wzrasta, a to znak, że kampania wyborcza w toku. I podobnie jak przed kilkoma laty, toczy się dyskusja – czy kodeks pracy trzeba napisać od nowa, czy też wystarczy go tylko zmienić. A jeśli znowelizować – to jak? Czy uczynić go bardziej liberalnym, czyli nowoczesnym w duchu flexicurity, czy raczej konsekwentnie rozwijać funkcję ochronną, bo przecież rynek pracy od lat należy do pracodawców.

Podobnie jak uprzednio, szuka się winowajców złej sytuacji na rynku pracy, czyli zastępowania umów o pracę kontraktami prawa cywilnego, które bez względu na ich treść, czyli warunki zatrudnienia, powszechnie nazywa się śmieciowymi.

A zatem menedżer sprawujący funkcję prezesa zarządu banku, zatrudniony w ramach kontraktu cywilnoprawnego z kilkusettysięcznym uposażeniem miesięcznym według przyjętej nomenklatury również ma umowę śmieciową. Co innego np. sprzedawca, który otrzyma upragnioną umowę o pracę na czas nieokreślony z zagwarantowanymi paroma tysiącami „na rękę". On jest niewątpliwe w lepszej sytuacji, bo przecież bezterminowa umowa o pracę daje mu szansę otrzymania kredytu bankowego. Podany przykład ukazuje populizm opinii dotyczących rynku pracy, które ograniczają się do prostej oceny rodzaju umów, bez głębszej analizy warunków pracy i wynagrodzenia.

Osobliwości rynku pracy

Wydaje się...