Bratysława, miasto ukarane

źródło: bratislavskenoviny.sk

Schöner Naci, „piękny Ignaś” (1897 – 1967). Malowniczy pogrobowiec czasów Monarchii

źródło: Archiwum autora

Bratysława w cieniu Stalina. Pomnik wzniesiono w 1949 roku, z okazji 70. rocznicy urodzin Józefa Wissarionowicza

źródło: Archiwum autora

„Strzeż tajemnicy państwowej” w wariancie słowackim. My nosimy kaszkiety, wróg ma na głowie fedorę

źródło: Archiwum autora

Głosujący w 1946 roku mieszkańcy Bratysławy mieli nadzieję na ocalenie normalności

Po przegranych wyborach 1946 roku komuniści przysięgli Bratysławie zemstę i słowa dotrzymali. Przerobienie stolicy Słowacji na socjalistyczną modłę zajęło im ponad dwie dekady

Gdy 26 maja 1946 roku zamknięto w Bratysławie lokale wyborcze, w dniu pierwszych powojennych wyborów do parlamentu – słowaccy komuniści szykowali się na triumf. Z Pragi przychodziły sygnały, że w czeskiej części Republiki zwycięstwo komunistów jest pewne.

Szef KPCz Klement Gottwald nerwowo pytał towarzyszy z Bratysławy, jakiego wyniku się spodziewają. Ale Słowacja zrobiła komunistom niemiły dowcip. Z wynikiem 62 proc. wygrała tu Partia Demokratyczna (w Czechach wygrali komuniści, którzy dostali 43,25 proc.). W samej Bratysławie triumf demokratów był jeszcze wiekszy i osiągnął poziom 64,24 proc. głosów. Komuniści wytłumaczyli sobie porażkę tym, że słowacka stolica jest „gniazdem reakcji". Przysięgli Bratysławie zemstę i słowa dotrzymali.

Pozsony, Pressburg, Bratysława

Gdy w 1946 roku bratysławianie demonstrowali przywiązanie do demokracji, miasto było po burzliwych, historycznych przejściach. Przed I wojną światową metropolia nad Dunajem nazywała się Pozsony i była miastem węgierskim, choć z dużą liczbą ludności niemieckiej. Do 1830 roku konkurowało z Budapesztem jako stolica koronacyjna królów węgierskich. W styczniu 1919 roku miasto zajęli Czesi, z pewnym udziałem słowackich niepodległościowców,...