Straszny świat bez grzechu

autor zdjęcia: Mirosław Owczarek

źródło: Plus Minus

Kultura współczesna, zwłaszcza ta masowa, marginalizuje poczucie winy, wmawiając nam, że wszystko da się przepracować. 
Tyle że to nieprawda.

Na początek dwa cytaty. Pierwszy: „Świadomość grzechu, poczucie grzechu czynią człowieka chorym, są źródłem nerwic; coś takiego jak grzech nie istnieje". Drugi: „Zdolność do poczucia winy jest warunkiem bycia człowiekiem. Ta zdolność czyni nas istotami ludzkimi, mówi Księga Rodzaju, i słusznie. Słusznie dlatego, że nie mamy żadnej znajomości dobra i zła, jeśli nie odczuwamy ich w sobie; tak więc doświadczać zła jako stanu własnej duszy to czuć się winnym. Jeśli nie umiemy czuć się winni, nie jesteśmy zdolni do odróżniania dobra od zła. Nieumiejętność czynienia tego odróżnienia byłaby dla ludzkości samobójstwem".

Autorem pierwszego cytatu jest francuski psychiatra Angelo Hesnard, który na przełomie lat 50. i 60. XX wieku zdobył sporą popularność dzięki swojej książce „Moralność bez grzechu", z której pochodzi cytat. A kto jest autorem drugiego? Bynajmniej nie chodzi o jakiegoś myśliciela chrześcijańskiego. Raczej o kogoś wywodzącego się z tej samej lewicowej tradycji co Hesnard, znanego w świecie ze swoich analiz marksizmu. O Leszka Kołakowskiego, który powyższe uwagi w kwestii winy zamieścił w odnalezionym niedawno eseju z lat 80. „Jezus ośmieszony". Tak zatem, mimo pozornej ideowej bliskości obu intelektualistów, prezentują oni w kwestii winy i grzechu stanowiska skrajne. Dlaczego? Dlaczego eksmarksista Kołakowski mówi, że „zdolność do...