Za dużo rządu w niewłaściwym miejscu, za mało tam, gdzie jest potrzebny

Trwający kryzys ekonomiczny wywołał wiele wątpliwości na temat samoregulacji rynków 
i pokazał, że rola państwa w gospodarce powinna zostać na nowo zdefiniowana.

Jože P. Damijan

W Słowenii w ciągu ostatnich dwóch dekad ciężko zauważyć społeczne następstwa dominującej roli rynków. Można raczej mówić o skutkach niedokończonego procesu prywatyzacji, braku jasnych reguł działania i nadzoru. W większości krajów punktem zapalnym kryzysu były pożyczki udzielone przez niedostatecznie nadzorowane prywatne banki prywatnym przedsiębiorstwom. Natomiast w Słowenii przyczyną kłopotów były raczej uwarunkowane politycznie kredyty słabo nadzorowanych banków państwowych dla państwowych, niekontrolowanych przedsiębiorstw.

Kiedy zakończyła się epoka komunizmu, Słowenia podążała drogą pozostałych państw, w których dokonała się transformacja – przekształcania gospodarki centralnie planowanej w wolnorynkową. Transformacja Słowenii dokonywała się powoli i stopniowo. Jednak ta ścieżka do zbilansowanej przemiany urwała się u progu kryzysu finansowego.

Jednym z powodów, dla których kryzys uderzył w gospodarkę Słowenii z większą siłą niż w innych krajach, było stosunkowo większe zaangażowanie rządu w gospodarkę. Z jednej strony do braku równowagi tuż przed kryzysem doprowadził niedokończony proces prywatyzacji, z drugiej – ten brak został wzmocniony przez fakt, że banki były własnością państwa. Zwiększyło to tylko społeczne koszty kryzysu.

Prywatyzacja, czyli transformacja...