![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Pendolino
Po raz pierwszy trafiłam na pendolino. Oczywiście, jak prawie wszystko na świecie, ten najnowocześniejszy pociąg w Polsce ma swoje plusy i minusy, a nawet plusy ujemne i minusy dodatnie.
W pendolino jest bardzo miłe powietrze. Nawet jeśli jest ono sztuczne, to pachnie superświeżo. Ostatnio zrobiłam coś na kształt paranoicznego odkrycia: „oni" – kimkolwiek są – nauczyli się produkować sztuczne zapachy na masową skalę, na przykład fast foody rozpylają zapach świeżo pieczonego kurczaka i świeżego chleba. Ugryziesz – i wiesz, że znowu dałeś się nabrać.
W zwykłych pociągach PKP zapachy są zazwyczaj normalne, pociągowe, nieprzyjemne i nawet tam, gdzie zmieniono obicia siedzeń, niekoniecznie umyto porządnie toalety. Panuje zatem harmonia między pociągami i dworcami. W pendolino jednak nawet obok toalety jest miło i dlatego zapach Dworca Centralnego wali wysiadającego pasażera na odlew i może spowodować mdłości. Może warto pomyśleć o tym, by na 15 minut przed dojazdem do Warszawy zacząć rozpylać w pendolino delikatny zapach ścieków?
Nie powinnam się jednak...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
