Dron z jasnego nieba

źródło: Getty Images

źródło: Getty Images

„Kierowniku, jeszcze olej i klocki wymienimy, i można lecieć!". Drony klasy MQ-9 Reaper (Kostucha) i MQ-1B Predator (Drapieżnik) podczas przeglądu w bazie Sił Powietrznych USA w Nevadzie. Fot. Isaac Brekken

Decyzję o eliminacji przeciwnika wciąż podejmują na szczęście ludzie, ale coraz częściej na podstawie automatycznej analizy danych: połączeń telefonicznych, trybu zachowań, sieci kontaktów.

Jakkolwiek byłoby to trudne do przyjęcia z polskiej perspektywy, można wyobrazić sobie sytuację, w której u wrót dżannatu, czyli islamskiego raju, stoją ramię w ramię prezydent niepodległej Czeczenii Dżochar Dudajew i Osama bin Laden. Połączył ich los: obaj padli ofiarą selektywnej eliminacji, czyli nowej procedury zabijania, która stawia pod znakiem zapytania dotychczasowe definicje wojny, egzekucji i prawa wojennego.

Selektywnej eliminacji można oczywiście dokonywać na dziesiątki sposobów: narzędziem może być strzał snajpera (ale i oddającego ogień z bliskiej odległości zamachowca), porcja litu (jak w przypadku Aleksandra Litwinienki) czy oleju rycynowego, którym KGB potraktowało ze śmiertelnym skutkiem bułgarskiego dysydenta Georgiego Markowa. Dżochar Dudajew zginął od naprowadzanych laserowo pocisków, narkobaroni i przywódcy intifady często wysadzani byli razem ze swoimi samochodami.

Wszystkie powyższe metody wspierają drony ze względu na swoją niezwykłą skuteczność i to za ich sprawą dochodzi do zredefiniowania pojęć walki, wojny i konfliktu zbrojnego. Są też one świetnym sposobem, by ukazać asymetrię współczesnych konfliktów.

Stwarzają także możliwość dużych nadużyć, mimo niesłychanych osiągów technicznych mają istotne słabości, które przekładają się na ryzyko tragicznych w skutkach pomyłek...