Austriackie tsunami

autor zdjęcia: Joe Klamar

źródło: AFP

„Twoja ojczyzna potrzebuje cię właśnie teraz! Powstań dla Austrii!”. Norbert Hofer wie, jak zmobilizować entuzjastów. Ironistom pozostaje długopis

Polityczna kompromitacja partii establishmentu otworzyła w Wiedniu drogę do władzy radykałom. Twarzą austriackiej „dobrej zmiany" jest Norbert Hofer, wielbiciel Margaret Thatcher, przystojny, choć częściowo sparaliżowany kandydat na prezydenta.

Kiedy na ekranie ogromnego telewizora pojawiają się wstępne wyniki wyborów prezydenckich, ludzi zebranych w sztabie wyborczym Wolnościowej Partii Austrii (FPÖ) w Wiedniu ogarnia euforia. Niektórzy biją brawo, inni machają flagami państwowymi i głośno skandują: „Hofer!". Z dziesiątek twarzy nie schodzi szeroki uśmiech. W końcu na sali pojawia się gwiazda wieczoru i być może przyszły prezydent kraju. Przystojny, lekko siwiejący 45-latek w idealnie skrojonym garniturze podchodzi do lidera partii Heinza-Christiana Strachego i ściska się z nim serdecznie. Na twarzach obu maluje się wzruszenie. Tłum wokół nich klaszcze i krzyczy.

Po powitaniu Hofer chwyta za mikrofon i w krótkim przemówieniu przerywanym co chwila brawami podkreśla, że to historyczny moment dla całej Austrii. Dziękuje również za ponad 36 proc. głosów, jakie na niego oddano, i przypomina, że przed drugą turą wyborów trzeba jeszcze wykonać ogromną pracę. Chwilę później w rozmowie z dziennikarzem telewizji ORF mówi: „Austrię stać na coś lepszego niż kolejną wielką koalicję. Potrzebujemy reform i nowych idei. Gdy wygram, obecny rząd nie będzie miał ze mną łatwo, a jeśli nie spełni moich oczekiwań, mogę rozwiązać parlament i rozpisać nowe wybory". Ostatnie zdanie i ukryta w nim groźba to zmora rządzących, którzy wciąż liżą rany po wyborczej porażce i szukają jej przyczyn....