Futbol i polityka

źródło: Getty Images

W trakcie eliminacji do Euro 1992 rozpadł się Związek Radziecki i jego reprezentacja zagrała w finałach jako drużyna Wspólnoty Niepodległych Państw (CIS). Na zdjęciu Igor Dobrowolski i Holender Rob Witschge

autor zdjęcia: Rafał Guz

źródło: Fotorzepa

Leszek Rylski – jeden z ojców europejskiego futbolu

Rozpoczynające się właśnie mistrzostwa Europy przypadają na okres kłopotów 
Unii Europejskiej, problemów z imigrantami i upadku wiarygodności FIFA i UEFA. Ale kiedy patrzy się w przeszłość, imprezie tej często towarzyszyły trudności.

Europa nie tylko długo broniła się przed takim turniejem, ale też jest ostatnim kontynentem, na którym powstała federacja piłkarskich związków krajowych. Jules Rimet uważał, że skoro stoi na czele FIFA, organizacji światowej, mającej siedzibę w Paryżu, a sam jest Francuzem, to federacja europejska jest mu niepotrzebna. Tym bardziej że mogłaby mu się pod bokiem zanadto szarogęsić. W rezultacie futbolowa Europa stała w miejscu, a inne kontynenty parły do przodu. Federacja południowoamerykańska powstała w roku 1916 i w tym samym rozegrano pierwsze mistrzostwa kontynentu. Równo przed stu laty.

W Europie sytuacja zmieniła się po II wojnie światowej. Z jednej strony przez kilka lat Europejczykom towarzyszyło poczucie zagrożenia kolejną wojną, tym razem między niedawnymi sojusznikami. Z drugiej – szczególnie na Zachodzie była wola porozumienia, aby groźbę konfliktu zbrojnego odsunąć. W roku 1952 w Paryżu powstała Europejska Wspólnota Węgla i Stali, od której rozpoczęła się integracja powojennej Europy. Dwa lata później, kiedy w Szwajcarii odbywały się mistrzostwa świata, w Bazylei działacze piłkarscy podjęli decyzję o powołaniu do życia UEFA. Grupę inicjatywną stanowiły Belgia, Francja i Włochy.

Francuskie pomysły

Jules Rimet, którego zasługi dla rozwoju FIFA i mundiali są niezaprzeczalne, w roku 1954 miał 81 lat. Wręczenie pucharu kapitanowi...