Nie chcę przegapić żadnej wizyty

autor zdjęcia: PAUL BUCK

źródło: AFP

Wystawa w Texas Prison Museum w Huntsville. Placówka zasilana z pieniędzy darczyńców działa od 1989 roku i pokazuje różne oblicza teksańskiego systemu penitencjarnego – począwszy od perspektywy skazańców i ich rodzin po zatrudnionych w więzieniu.

źródło: Rzeczpospolita

Pod murem więzienia zgromadził się tłum ludzi żądnych krwi, najlepiej od razu. Scena przywodziła na myśl średniowieczne ryciny egzekucji odbywających się na wiejskich placach, ale był luty 1998 roku.

Obywatele Huntsville w Teksasie mogli w tym dniu wybierać: uroczyste otwarcie nowej filii supermarketu Brookshire Brothers i skorzystanie z przecen lub egzekucja dwukrotnej morderczyni (zabiła przy użyciu siekiery) Karli Faye Tucker w więzieniu Walls Unit, w centrum wsi dwa kilometry dalej.

Mieszkańcy Huntsville masowo wybrali egzekucję. Wszyscy oprócz Hester. Ona w tym samym dniu, w tym samym Huntsville, poślubiła człowieka skazanego na śmierć.

Brytyjka Hester wstąpiła w związek małżeński dwie ulice od więzienia Walls. Kiedy o drugiej po południu zgłosiła się do urzędnika stanu cywilnego, w okolicy było cicho jak makiem zasiał.

Ślub z partnerem, który nie może być obecny na uroczystości, na przykład dlatego, że pełni służbę wojskową w innym kraju lub siedzi w celi śmierci, odbywa się „z rękawiczką", per procura. Dawniej panna młoda rzeczywiście kładła na ołtarzu rękawiczkę jako symbol zgody nieobecnego partnera, dzisiaj zabiera ze sobą pełnomocnika. W czasie uroczystości rolę skazanego na śmierć przyjęła zatem Doreen, mieszkanka Huntsville, zawsze służąca pomocą i jednocześnie kierowca taksówki Hester.

Mimo obecności tylko połowy młodej pary ceremonia i tak trwała prawie dwie godziny. Pastor odczytał fragment Biblii, urzędnik stanu cywilnego udzielił ślubu, było zdjęcie i trzeszcząca muzyka z magnetofonu kasetowego. Hester również się przygotowała: poszła do fryzjera,...