Jak pracodawcy za granicą pomagają oszczędzać

źródło: Rzeczpospolita

źródło: Shutterstock

źródło: Shutterstock

źródło: Shutterstock

źródło: Shutterstock

źródło: Shutterstock

źródło: Shutterstock

źródło: Shutterstock

emerytury | Systemy zbliżone do polskich pracowniczych planów kapitałowych są w Nowej Zelandii, Turcji i Wielkiej Brytanii. Przyjęte na świecie rozwiązania różnią się pod względem zasad uczestnictwa, powszechności i sposobu finansowania składek. regina skibińska

Na świecie na znaczeniu zyskuje pracownicze oszczędzanie emerytalne. Wiele krajów kładzie teraz większy nacisk na zakładowe niż na indywidualne systemy. Dodatkowe plany emerytalne mogą być tworzone z inicjatywy pracodawcy, grupy pracodawców lub osób indywidualnych. Stosowane w nich mechanizmy wykorzystują formułę zdefiniowanej składki lub zdefiniowanego świadczenia, często jednak ustawodawca pozostawia swobodę wyboru. Wiele zależy od zamożności kraju i od poziomu zabezpieczenia socjalnego.

Dwa modele

W modelu zdefiniowanego świadczenia państwo wyznacza wysokość emerytury w zależności od kilku czynników, takich jak m.in. staż pracy i wiek, a ustalona z góry składka ma pozwolić na sfinansowanie emerytur. Z kolei w modelu zdefiniowanej składki wysokość przyszłego świadczenia zależy od kwoty składek wpłaconych przez oszczędzającego oraz jego pracodawcę.

Państwa przeważnie stosują zachęty podatkowe, żeby nakłonić ludzi do oszczędzania. Szczególnym wyzwaniem jest zachęcenie do gromadzenia pieniędzy na jesień życia osób słabo zarabiających, którym na starość grozi ubóstwo, a ich bieżące dochody nie skłaniają ich do oszczędzania. Jak pokazują badania OECD, do zwiększenia oszczędności osób o najniższych i średnich dochodach najskuteczniejszymi narzędziami są:

- kwotowe odliczenia od podatku,

- kwotowa dopłaty do...