Grzech w Grzechyni

autor zdjęcia: Beata Zawrzel

źródło: reporter

Za ks. Piotrem Natankiem stoją samozwańczy Rycerze Zakonu Chrystusa Króla. Łatwo ich poznać po krwistoczerwonych płaszczach; każdy uroczyście pasowany przez księdza. Na zdjęciu taka uroczystość w 2016 r. w Łagiewnikach

źródło: materiały prasowe

Brama strzegąca dostępu do Pustelni księdza Natanka w Makowie Podhalańskim

JAKUB KOWALSKI Suspendowany ksiądz Piotr Natanek w swojej Pustelni w Beskidzie Niskim, drewnianej warowni z zastępem błędnych rycerzy, wciąż odprawia msze. Czy święte?

Właśnie skończył 60 lat, posiwiał wcześniej, w sercu wciąż maj – wiadomo, miesiąc maryjny. W parafialnym kościele Przemienienia Pańskiego w Makowie Podhalańskim od zawsze lubił patrzeć na słynącą łaskami Maryję, którą w 1979 roku koronował Jan Paweł II – może z podszeptu sekretarza Stanisława Dziwisza, bo po święceniach służył w Makowie i znał Piotrusia z Grzechyni? Chłopak poszedł na księdza i bywał potem w Watykanie; jego zapał duszpasterski, zwłaszcza wśród młodzieży, porównywano do Karola Wojtyły. Przez 25 lat uczył na Uniwersytecie Papieskim w Krakowie na Wydziale Historii i Dziedzictwa Kulturowego w katedrze Historii Kościoła XIX w. Specjalizuje się w teologii historycznej, zrobił doktorat i habilitację. Jest autorem książek i artykułów.

Na papieskiej uczelni poznał ks. Tadeusza Isakowicza-Zaleskiego: mieli wspólne zainteresowania ruchem oazowym i lustracją w Kościele. Kilka razy rozmawiali, także w Pustelni w Grzechyni. – Uczestniczyłem w jego rekolekcjach dla młodzieży, co robiło wrażenie ze względu na tłumy, bo Natanek miał świetny kontakt z młodymi. Pozytywnie zaangażowany i emocjonalny, często zapraszany. Nie było w nim chęci oderwania się od władzy kościelnej. Mieścił się w strukturach, nie krytykował działań biskupów. Z kardynałem Franciszkiem Macharskim nie miał żadnego konfliktu, który nastał dopiero za urzędowania kardynała Stanisława Dziwisza. Czy teraz dojdzie do...