Umorzenie pożyczki dla pracownika

Hubert Śniatała Senior w Dziale Rewizji Finansowej BDO, biuro w Poznaniu Udzielanie pożyczek z ZFŚS jest częstą praktyką stosowaną przez pracodawców, najczęściej na cele mieszkaniowe swoich pracowników. Należy pamiętać, aby każdorazowo brać pod uwagę kryterium socjalne, czyli pracodawca powinien kierować się sytuacją życiową, materialną i rodzinną pracownika, a wręcz od tego uzależnić jej przyznanie, oprocentowanie czy umorzenie.

Pożyczka polega na tym, że udzielający pożyczki (pożyczkodawca) zobowiązuje się przenieść na pożyczkobiorcę określoną ilość pieniędzy, a pożyczkobiorca dokonać w określonym czasie zwrotu pożyczonej kwoty. Umowa pożyczki zdefiniowana jest w artykule 720 Kodeksu cywilnego (dalej: k.c.).

Należy pamiętać, że umowa pożyczki, której wartość przekracza tysiąc złotych, wymaga zachowania formy dokumentowej, która nie jest tożsama z formą pisemną. Szczegóły w art. 77 k.c.

Dwa źródła

Pracodawca może przeznaczyć na pożyczki dla pracowników środki obrotowe lub środki pochodzące z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych (dalej: ZFŚS), jeżeli oczywiście posiada taki fundusz. ZFŚS to środki pieniężne gromadzone na odrębnym rachunku bankowym, pozyskane z corocznego odpisu na zakładowy fundusz socjalny. ZFŚS tworzony jest na podstawie ustawy, która określa zasady tworzenia funduszu, dopuszczalne formy pomocy i sposoby rezygnacji z działalności socjalnej.

Częściej spotykam się w praktyce z pożyczkami z ZFŚS, dlatego szczegółowo zajmiemy się tym zagadnieniem.

Przeznaczenie środków z ZFŚS

Możliwość przeznaczenia środków ZFŚS na pożyczki dla pracowników wynika bezpośrednio z przepisów Ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Ustawa uzależnia przyznawanie ulgowych...