Przyczyn uznania decyzji administracyjnej za nieważną jest kilka

Działanie organów, będące przejawem zasady legalizmu, nie oznacza bezwzględnego eliminowania z obrotu wadliwych decyzji po upływie znacznego czasu od ich wydania – wynika z jednego z wyroków NSA.

Celem postępowania nadzorczego jest wyłącznie ocena, czy decyzja objęta tym postępowaniem dotknięta jest jedną z wad kwalifikowanych, o których mowa w art. 156 § 1 pkt 1–7 k.p.a. Katalog tych wad ma charakter zamknięty, co determinuje zakres procedowania organu administracyjnego, a w toku tego postępowania organ nie gromadzi materiału dowodowego i nie przeprowadza nowych dowodów, jak ma to miejsce w zwykłym postępowaniu administracyjnym.

Skutki wad

Jego rola ogranicza się wyłącznie do oceny, czy w świetle zgromadzonego w postępowaniu zwykłym materiału dowodowego i obowiązujących w dacie podjęcia decyzji przepisów prawa jest ona dotknięta wadami skutkującymi jej nieważnością; przedmiotem postępowania nieważnościowego nie jest tym samym ponowne rozpoznanie i rozstrzygnięcie sprawy, która została już raz rozstrzygnięta decyzją ostateczną (wyrok NSA z 23 czerwca 2020 r., sygn. akt I OSK 2216/19). Postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji traktowane jest jako nowe postępowanie w sprawie, niezależne od postępowania prowadzonego w trybie zwykłym. Każde z tych postępowań ma innych przedmiot i w związku z tym, o ile w postępowaniu zwyczajnym obowiązkiem organu jest zebranie i ocena całości materiału dowodowego istotnego w danej sprawie administracyjnej z punktu widzenia przepisu materialnoprawnego i wydanie rozstrzygnięcia merytorycznego (decyzji), o tyle w...