Żuraw samojezdny nie jest nowym środkiem transportu

Elementem przesądzającym o uznaniu danego pojazdu za środek transportu jest jego przeznaczenie. Dźwig samojezdny to urządzenie pracujące stacjonarnie, a jego samojezdność przejawia się wyłącznie w tym, że możliwe jest jego przemieszczenie z miejsca na miejsce. Tym samym nie może być uznany za środek transportu w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Wyrokiem z 14 maja 2021 r. (I FSK 2059/18) Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę dyrektora KIS na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, uchylający interpretację Ministra Rozwoju i Finansów w sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług.

Stan faktyczny

W tej sprawie, podatnik zwrócił się z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie obowiązku rozliczenia nabycia żurawia samojezdnego w deklaracji VAT-23. We wniosku wskazał, że prowadzi działalność gospodarczą polegającą na pozostałych specjalistycznych robotach budowlanych. Nabył w Niemczech używany dźwig teleskopowy, rok produkcji 2010. Jest to tzw. żuraw samojezdny. Pojazd ten może samodzielnie poruszać się po drogach publicznych, w związku z tym podlega rejestracji w urzędzie gminy jako samochód specjalny - żuraw samochodowy. Maszyna taka nie może jednocześnie pracować bez stacjonarnego jej osadzenia, zabalastowania i ustabilizowania. Standardowo do jej obsługi wystarcza jedna osoba, która jednocześnie jest kierowcą (w trakcie dojazdu) i operatorem (w trakcie pracy).

W związku z powyższym podatnik zwrócił się do organu interpretacyjnego z prośbą o potwierdzenie, czy, zakupiony pojazd należy kwalifikować jako „nowy środek transportu" lub „inny środek transportu" w rozumieniu art. 103 ust. 4 ustawy o VAT, a w...