Zmiany na papierze czy rewolucja?

Wszelkie instrumenty, które mogą przyspieszyć rozpoznawanie spraw imigracyjnych i zwiększyć ich przewidywalność, a także wydolność systemu, będą sprzyjać poprawie sytuacji. Dużo jednak zależy od praktyki.

Zapotrzebowanie na pracę cudzoziemców stale rośnie – to tendencja nie tylko polska, ale ogólnoeuropejska. Przybywa też wniosków w sprawach legalizacji pracy i pobytu cudzoziemców w Polsce, za czym od lat nie nadążają organy i procedury, wyhamowując naturalne i nieuchronne tendencje rynkowe. Na zezwolenie na pobyt czasowy i pracę czeka się wiele miesięcy, a na rozpoznanie odwołania – zwykle ponad rok. I nie jest to jedyna bolączka procedur imigracyjnych, z jaką muszą się mierzyć w Polsce cudzoziemcy i ich pracodawcy. Do tego dochodzi brak jednolitej praktyki organów rozpatrujących sprawy, nadmierny formalizm czy bariera językowa w kontaktach z urzędami.

Do Sejmu trafił tymczasem długo oczekiwany, opracowany przez Radę Ministrów projekt ustawy o zmianie ustawy o cudzoziemcach (nr projektu UD275). Nowelizacja zakłada wiele zmian w obowiązujących procedurach legalizacji pracy i pobytu cudzoziemców w Polsce, w tym w wymogach stawianych cudzoziemcom i terminach załatwiania spraw.

Istotne zmiany zostały przewidziane dla:

∑ tzw. zezwoleń jednolitych (tj. na pobyt i pracę),

∑ zezwoleń na pracę,

∑ tzw. oświadczeń, na podstawie których można zatrudniać m.in. obywateli Ukrainy czy Białorusi.

Nowe terminy

Głównym problemem zarówno dla cudzoziemców, jak i dla pracodawców, którzy...