Aneksy antyspreadowe mogą „uzdrawiać” umowy

Unijny Trybunał Sprawiedliwości dał wytyczne, które pozwalają sądom znaleźć rozwiązanie przywracające równowagę stron umów kredytowych.

Wyrok TSUE w sprawie C-19/20 otwiera, zdawałoby się, zamknięte drzwi do dyskusji o znaczeniu zawieranych przez konsumentów tzw. aneksów antyspreadowych, na podstawie których spłata kredytu indeksowanego (denominowanego) następowała bezpośrednio w walucie obcej. Możliwość ich zawierania została w Polsce usankcjonowana ustawą z 29 lipca 2011 r. o zmianie ustawy – Prawo bankowe. Pole do debaty pojawiło się jednak nie tylko w kwestii skutków abuzywności klauzul kursowych, lecz i problematyki dopuszczalności stwierdzenia niedozwolonego charakteru tego typu postanowień. Wyrok usankcjonował bagatelizowaną konieczność odrębnego badania klauzul spreadowych i walutowych oraz eliminowania z umowy tylko tych postanowień, które są abuzywne, pozostawiając resztę umowy w mocy (tzw. test niebieskiego ołówka).

Czy zatem Trybunał zmienia front? Nie. Poglądy zawarte w wyroku C-19/20 są spójne z dotychczasowymi zapatrywaniami zawartymi chociażby w wyroku ws. Dunai i wyjaśniają kontrowersje, jakie narosły wokół orzeczenia wydanego w sprawie państwa Dziubak. Trybunał nie odwraca się od dotychczasowej linii orzekania, lecz uwypukla stale akcentowane...