Ochrona związkowa ustaje wraz z utratą uprawnień organizacji

Zwolnienie pracodawcy z obowiązku współdziałania z zakładową organizacją związkową obejmuje także konieczność uzyskania przez pracodawcę zgody na rozwiązanie stosunku pracy z imiennie wskazanym uchwałą zarządu jego członkiem lub z innym pracownikiem będącym członkiem danej zakładowej organizacji związkowej, upoważnionym do reprezentowania tej organizacji wobec pracodawcy albo organu lub osoby dokonującej za pracodawcę czynności w sprawach z zakresu prawa pracy. Szczególna ochrona trwałości stosunku pracy nie jest autonomicznym uprawnieniem osobistym tych osób, lecz pochodną uprawnień przyznanych zakładowej organizacji związkowej.

Tak orzekł Sąd Najwyższy w postanowieniu z 22 kwietnia 2021 r. (I PSK 87/21).

Sąd Najwyższy wydał postanowienie w sprawie dotyczącej wynagrodzenia za cały czas pozostawania bez pracy działacza związkowego, który wcześniej został przywrócony do pracy.

Pracownik, który był przewodniczącym działającej u pracodawcy komisji zakładowej organizacji związkowej, został zwolniony dyscyplinarnie. Zwolnienie nastąpiło po tym, jak organizacja związkowa przestała zrzeszać co najmniej 10 osób, a ponadto organizacja nie przedstawiła informacji o liczbie członków.

Pracownik został przywrócony do pracy, jednak nie z powodu przysługującej mu ochrony, a niezasadności zwolnienia. Po przywróceniu do pracy wniósł o wypłatę wynagrodzenia za cały czas pozostawania bez pracy, twierdząc, że posiadał szczególną ochronę.

Sądy obu instancji oddaliły powództwo byłego pracownika, uznając, że w związku z utratą uprawnień zakładowej organizacji związkowej pracownik utracił również ochronę związkową. Po złożeniu przez pracownika skargi...