Misteria są możliwe

autor zdjęcia: Natasza Mludzik/TVP/East News

źródło: Rzeczpospolita

Czary i miłość do teatru. Szekspirowski „Sen nocy letniej” w TVP w reżyserii Wojciecha Adamczyka

Minister kultury ofiarował nam – wreszcie – Teatr Klasyki Polskiej. Choć spora część polskiego teatru pozostanie zapewne zbyt skłonna do ideologicznych pouczeń i formalnych sztuczek, wciąż aktorzy bywają dla mnie kapłanami czegoś pięknego i dobrego.

Międzynarodowy Dzień Teatru TVP uczciła spektaklem „Sen nocy letniej” Williama Szekspira w reżyserii Wojciecha Adamczyka. To dobry wybór. Cały tekst jest o iluzjach wywoływanych przez czary. Teatr to coś podobnego do takich czarów. Dodajmy, że Szekspir idzie dalej w teatralnych skojarzeniach. Dostajemy teatr w teatrze. W tej komedii rzemieślnicy ateńscy grają dla księcia Tezeusza spektakl „Pyram i Tysbe”. I choć to widowisko amatorów jest kwintesencją tandety, widzimy zarazem, jak zwykli ludzie objawiają miłość do teatru, jak chcą w nim uczestniczyć – nie tylko jako widzowie.

Gloria Artis

To się objawia na samym dole i dzisiaj – z efektami lepszymi niż w „tragedii Pyrama i Tysbe, krótkiej i nudnej”. W Lublinie odbył się właśnie Ogólnopolski Przegląd Inscenizacji Fragmentów Dzieł Williama Szekspira w Języku Angielskim. Z całej Polski zjechały się grupy młodzieży, głównie z teatrów szkolnych, aby grać fragmenty sztuk tego autora w jego ojczystym języku. A ile jest takich teatrów? Nie macie pojęcia, jak wiele. Nie dość, że kilkunastolatkowie muszą się mierzyć ze skomplikowanymi scenami dramatycznymi, to jeszcze robią to w obcym języku.

Moi przyjaciele z lubelskiego licealnego Teatru Panopticum, działającego przy Domu Kultury „Pod Akacją”, zagrali kawałki „Tytusa Andronikusa” tak, że widownię, przeważnie młodą jak sami aktorzy, przechodziły dreszcze....