Sudan znów płonie

autor zdjęcia: Omer Erdem/Anadolu Agency/Getty Images

źródło: Rzeczpospolita

Starcia między armią rządzącego krajem gen. Abdela Fattaha al-Burhana i Siłami Szybkiego Wsparcia (RSF), kontrolowanymi przez gen. Mohameda Hamdana Dagalo, rozpoczęły się 15 kwietnia. Na zdjęciu płonący Chartum, stolica kraju

Jedna z interpretacji nazwy Chartum to „miejsce, w którym spotykają się dwie rzeki”. Dziś w przeszło pięciomilionowej metropolii zderzają się dwie armie, a miasto doświadcza największej fali przemocy w swoich najnowszych dziejach.

Chartum to dziś miasto widmo. – Opustoszałe, przerażone ulice – lapidarnie opisywała Dallia Mohamed Abdelmoniem, jedna z rozmówczyń dziennikarzy BBC, którzy przed kilkoma dniami próbowali ustalić, co dzieje się w coraz bardziej odciętym od reszty świata mieście. – Ludzie stłoczyli się w swoich domach, nie wiedząc, co może wydarzyć się za chwilę – dorzucała.

Z ich perspektywy Chartum i przylegający do niego Omdurman są teraz rozległą plątaniną pułapek, mniej lub bardziej ryzykownych przestrzeni, które trzeba pokonać, by zdobyć wodę lub jedzenie, uzyskać dostęp do internetu czy pomoc lekarską. Z coraz rzadziej pojawiających się bezpośrednich relacji wynika, że kanonada trwa niemal nieustannie. Chwile ciszy stają się bardziej przerażające od niej: wiadomo, że lada chwila strzelanina znowu wybuchnie ze zdwojoną mocą, tylko w innym miejscu, może tuż pod czyimiś oknami.

W ciągu pierwszych dwóch tygodni walk życie zmieniło się nie do poznania. Wyprawa po wodę to rajd między potencjalnymi stanowiskami ogniowymi walczących frakcji, podobnie jest z szukaniem żywności – tyle że jej ceny skoczyły przeszło trzykrotnie. Jeszcze gorzej jest z lekami, tym bardziej że szpitale i przychodnie praktycznie nie działają. W mieście, w którym liczba śmiertelnych ofiar walk sięgała po pierwszym tygodniu ponad 400 osób, a kolejne...