Egzekucja w prime time
To jedna z tych chwil, kiedy człowiek jest bezradny i bezsilny. Bezradny, bo nie potrafi pojąć, jak ktoś zdolny jest do czegoś tak okrutnego. I bezsilny, bo nie może cofnąć tragedii. Tylko czy równie bezradne musi być państwo?
Najłatwiej popaść w gniew, we wściekłość nawet. I to reakcja zrozumiała, mnożą się więc, wysuwane przez polityków czy poważnych komentatorów, żądania kary śmierci dla zbrodniarza, wręcz publicznej egzekucji, podszyte nadzieją uwagi, że w więzieniu to mu pokażą. To wezwania do linczu i zemsty. Bank rozbija zażywna gospodyni domowa wzywająca w telewizyjnym materiale do tego, by dać tego typa jej, już ona sobie z nim poradzi. Wściekłość udziela się każdemu, kto pomyśli o zakatowaniu ośmioletniego chłopca, ale emocje, nawet najgorętsze, mają to do siebie, że mijają, a wszystko zostaje po staremu. O to nam chodzi?
Wszystkim zwolennikom kary śmierci mam do powiedzenia tylko dwa słowa: Tomasz Komenda. Przecież wtedy też wszyscy byli pewni, wtedy też wszystko było jasne:...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta