Piekło świata bez dzieci

autor zdjęcia: SF/BERND UHLIG

źródło: Rzeczpospolita

Baryton Władysław Sulimski jako Makbet i sopranistka Asmik Grigorian, Lady Makbet

autor zdjęcia: sf/jan friese

źródło: Rzeczpospolita

Małgorzata Szczęśniak, autorka scenografii i kostiumów, Asmik Grigorian (Lady Makbet), Krzysztof Warlikowski, reżyser

źródło: Rzeczpospolita

Salzburg Festival to najstarszy festiwal w Europie (od 1920 r.). W jego programie są opery, spektakle dramatyczne i koncerty. Przyciąga tysiące melomanów. Trwa od lipca do 30 września. Ostatni pokaz spektaklu Krzysztofa Warlikowskiego i Małgorzaty Szczęśniak 24 sierpnia

„Makbet” w inscenizacji Krzysztofa Warlikowskiego i Małgorzaty Szczęśniak to jedno z najważniejszych wydarzeń Salzburg Festival. Piąte podejście utytułowanego duetu do szekspirowskiego thrillera.

W dorobku Szekspira „Hamlet” jest najsłynniejszy, ale chociaż wśród arcydzieł stratfordczyka wymienia się zaraz potem „Króla Leara”, „Burzę” czy „Sen nocy letniej”, „Makbet” wydaje się od nich popularniejszy, choćby dlatego że to thriller często wystawiany i ekranizowany, m.in. przez Romana Polańskiego. To z najkrótszej „szkockiej tragedii” pochodzą wszystkim znane cytaty – „ciemności kryją ziemię”, z których skorzystał Adam Mickiewicz w „Dziadach”, czy „życie to powieść idioty”. Nie zmienia to faktu, że sztuka, nomen omen o pysze posiadania pełni władzy, którą można wystawić atrakcyjnie w niecałe dwie godziny, wielu reżyserom przyniosła już pecha.

Jak napisał Stephen Greenblat w fundamentalnej książce „Shakespeare. Stwarzanie świata”, na ogół w tragediach elżbietańczyka obowiązuje zasada, że gdy bohater dostaje to, czego pragnie – skutki są druzgocące. Trudno to lepiej wyrazić.

Odznaczywszy się w bitwie z Norwegami, Makbet, ambitny szkocki szlachcic, tan Glamis i kuzyn króla, powraca z pola walki do zamku króla Duncana. Towarzyszy mu jego przyjaciel Banko, który jest – podobnie jak Makbet – jednym z dowódców wojsk szkockich. Po drodze, na wrzosowiskach spotykają trzy czarownice, które wypowiadają niezrozumiałe przepowiednie dotyczące przyszłości: zwracając się do Makbeta, tytułują go tanem Glamis (już nim jest), tanem Cawdoru...