Bakteria, która zmieniła świat

autor zdjęcia: Walters Art Museum

źródło: Rzeczpospolita

Pierwsza pandemia trwała od 541 do 544 roku i objęła cały rzymski – i nie tylko – świat. Jej powracające fale pustoszyły Europę i Azję przez kolejne dwa stulecia. Ucierpiała także przedstawiona na obrazie lombardzka Pawia

źródło: Rzeczpospolita

Bez zabójczych konsekwencji działania bakterii wywołującej dżumę nie sposób byłoby sobie wyobrazić, żeby islam z małej sekty rozwinął się w jedną z najważniejszych religii, praktykowaną przez blisko jedną czwartą światowej ludności.

Napisana przez Dantego Alighieri „Boska komedia” to najsłynniejsze literackie przedstawienie chrześcijańskiego życia pozagrobowego. W trakcie swojej wędrówki przez Piekło, Czyściec i Raj Dante napotyka wiele postaci, w tym rzymskiego poetę Wergiliusza, przewodnika po Piekle. W pierwszym kręgu poznajemy ważne osobistości cywilizacji grecko-rzymskiej, które jako poganie nie mogą zostać wpuszczone do Raju. W siódmym kręgu Piekła, zarezerwowanym dla morderców i tyranów, Hun Attyla i Aleksander Wielki muszą stać po wieczne czasy zanurzeni po rzęsy w rzece wrzącej krwi.

Następnie Dante wspina się na górę czyśćcową i wchodzi do Raju (Paradiso), gdzie trafia na wielu cnotliwych chrześcijan, którzy dzięki dobrym uczynkom na ziemi zasłużyli sobie na miejsce w Niebie. Wśród nich znajduje się cesarz Justynian, władca Cesarstwa Wschodniorzymskiego od 527 do 565 roku, przedstawiony jako obrońca wiary chrześcijańskiej i wódz, który ponownie odzyskał panowanie nad samym Rzymem.

Pozytywne przedstawienie Justyniana przez Dantego na pierwszy rzut oka wydaje się jak najbardziej uzasadnione. Cesarz przeprowadził szeroko zakrojoną rozbudowę Konstantynopola obejmującą między innymi wzniesienie świątyni Hagia Sophia, arcydzieła architektury wczesnochrześcijańskiej, która wciąż góruje nad współczesnym Stambułem, chociaż obecnie pełni funkcję meczetu. W 532...