Kosmiczny Kandinsky

autor zdjęcia: David von Becker/ Materiały prasowe

źródło: Rzeczpospolita

Katarzyna Kobro, „Kompozycja przestrzenna” z Muzeum Sztuki w Łodzi (po prawej) w Muzeum Barberini w Poczdamie

Dwie wystawy artysty pokazują, że był inspiracją dla wielu następców, w tym Katarzyny Kobro i Wojciecha Fangora.

Obydwie prezentacje dokonań Wassily’ego Kandinsky’ego (1866–1944), który większość życia spędził w Niemczech i we Francji, mają w tytule „kosmos”, wskazując na jego zainteresowania właśnie kosmosem i wszechświatem.

Płaszczyzna, kropka, kreska – te elementy były podstawą rewolucyjnej w historii sztuki formy malarstwa Kandinsky’ego. Opisał później swą teorię w książce „Punkt i linia a płaszczyzna” (1926): „Kropka to element pierwotny zapładniający pustą powierzchnię. Linia pozioma to baza: zimna i czarna, pionowa: biała i ciepła“. Przypisywał też poszczególnym kolorom konkretne formy – na przykład niebieski miał znaczyć koło, czerwony – kwadrat, a żółty – trójkąt. W praktyce stosował swoje radykalne zasady już od 1910 roku, malując dynamiczny obraz zatytułowany „Pierwsza akwarela abstrakcyjna”.

Błękitny jeździec

W tym samym czasie poznał w...