Nie istniejące postanowienie
Nie istniejące postanowienie
Jeśli wydane na posiedzeniu niejawnym w trybie nieprocesowym postanowienie rozstrzygające co do istoty sprawy zostało skonstruowane w ten sposób, że wraz z uzasadnieniem stanowi jeden dokument, to podpisanie przez sędziego samego uzasadnienia, przy braku podpisu sentencji, pociąga za sobą ten skutek, że takie postanowienie w znaczeniu prawnoprocesowym nie istnieje. Wyjaśnienie tej treści zawarł Sąd Najwyższy w uchwale z 13 marca 2002 r. podjętej w odpowiedzi na pytanie prawne powstałe w związku ze sprawą o wpis prawa własności w księdze wieczystej. Wiąże się ono z art. 360 kodeksu postępowania cywilnego, który głosi, że postanowienia stają się skuteczne w takim zakresie i w taki sposób, jaki wynika z ich treści, z chwilą ogłoszenia, a jeżeli ogłoszenia nie było, z chwilą podpisania sentencji (sygn. III CZP 12/02).