![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Za symboliczną złotówkę
Różnicę między wartością wierzytelności a uzyskaną od nabywcy kwotą można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Mówi o tym art. 23 ust. 1 pkt 34 updof (oraz art. 16 ust. 1 pkt 39 updop). Zgodnie z jego brzmieniem strata z tytułu odpłatnego zbycia wierzytelności może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów, pod warunkiem że wierzytelność ta uprzednio została zarachowana jako przychód należny.
Jeżeli więc przedsiębiorca nie może sam ściągnąć wierzytelności, może ją sprzedać firmie windykacyjnej. A im taniej sprzeda, tym wykaże większą stratę i wyższe koszty.
Co istotne, sprzedając wierzytelność, nie uzyskujemy ponownie przychodu. Raz już bowiem go wykazaliśmy. Jak stwierdziło Ministerstwo Finansów w piśmie z 28 marca 1996 r. (PO 2/4-8010-01407/94): "U zbywcy wierzytelności, w wypadku gdy zbycie następuje odpłatnie, jeżeli wierzytelność została uprzednio u niego zaliczona do przychodów należnych na podstawie art. 14 ustawy (o podatku dochodowym od osób fizycznych - przyp. aut.), odpłatność za zbytą wierzytelność nie zwiększa przychodów, bowiem w tym przypadku następuje jedynie spłata należności zaliczonej już wcześniej do przychodów".
Zgadzają się z tym urzędy,...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
