![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Duma i wstyd
Wcześniej było tam coś w rodzaju wiejskiego błotnego podwórka. Podziwiam, nie bez ironii, ostrożność architekta, który dał nowemu budynkowi szklaną fasadę, jakby chciał powiedzieć: współczesna architektura jest zupełnie bezradna wobec tej dawnej, lepiej się nie wychylać. Genialny sir Foster wychylił się i postawił monstrum na placu Piłsudskiego w Warszawie. Potem u stóp Wawelu, nie po raz pierwszy w tym miejscu, czuję coś w rodzaju dumy i myślę, że tradycja, która zbudowała taki zamek i osadziła go w sztuce, powinna teraz obronić nas przed własną głupotą. Czy obroni?
Potem w Poznaniu, mieście, gdzie po raz pierwszy dotknęła mnie historia. Jest rok 1956, z babcią jadę pociągiem z Ciechocinka. Pociąg nie wjeżdża na peron, kolejarz prowadzi nas ulicami zmrożonymi godziną milicyjną i nocuje u siebie. Bieda tego mieszkania, poznaję cudowny smak chleba ze smalcem. Strzały, krew na ulicach, czołgi, nie wiem, co pamiętam, o czym tylko słyszałem. Miałem wtedy sześć lat. To był początek mego sporu z imperium.
Wykład o Jerzym Giedroyciu w pięknym budynku Biblioteki Publicznej. Przypominam słuchaczom, czego najbardziej bał się Redaktor po roku 1989. Tego, co stało się teraz, że polski endecki zakalec dojdzie...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
