Jednoosobowa firma również może zostać uznana za bankruta

Przepisy pozwalają ogłosić upadłość przedsiębiorcy, który prowadzi działalność gospodarczą samodzielnie. I to nawet wtedy, gdy jej formalnie nie zarejestrował

Możliwość taka wynika z ustawy z 28 lutego 2003 Prawo upadłościowe i naprawcze (tekst jedn. DzU z 2009 r. nr 175, poz. 1361 ze zm.; dalej pun). Nie trzeba być zatem dużą spółką i prowadzić działalności na szeroką skalę, aby  w  przypadku niewypłacalności  mieć prawo do wystąpienia z odpowiednim wnioskiem do sądu.

Kto ma prawo

Z art. 5 pun wynika, że jego przepisy – jeśli ustawa nie stanowi inaczej – stosuje się do przedsiębiorców w rozumieniu kodeksu cywilnego. Ten ostatni w art. 431 mówi, że przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, której przyznana zostaje zdolność prawna, prowadząca we własnym imieniu działalność gospodarczą lub zawodową.

Przedsiębiorcą, na gruncie prawa upadłościowego, może być zatem każdy z trzech wymienionych podmiotów, w tym właśnie osoba fizyczna prowadząca indywidualną działalność gospodarczą.

Z wnioskiem ma prawo wystąpić albo sam dłużnik, albo jego wierzyciele. Dłużnik jednak, w przeciwieństwie do wierzycieli, ma ustawowy obowiązek zgłoszenia w sądzie wniosku o ogłoszenie upadłości w ciągu dwóch tygodni od dnia, w którym wystąpiła podstawa upadłości. Jest nią niewypłacalność.

Gdy brak pieniędzy

Dłużnika uważa się za niewypłacalnego, gdy nie wykonuje swoich wymagalnych zobowiązań...