![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Galicyjski czerwony eksperyment
Galicyjski czerwony eksperyment
Nacierająca latem 1920 r. Armia Czerwona nie przygotowywała się do bezpośredniej okupacji zajmowanych obszarów. W Moskwie nie myślano również o aneksji zdobywanych ziem. W kierowniczym gronie Rosji Radzieckiej zapadła decyzja o utworzeniu Polskiej i Galicyjskiej Republiki Rad i dopiero wówczas -- przy zachowaniu jakichś pozorów -- całkowitym ich podporządkowaniu. Trudno powiedzieć, kto postanowił, iż Wschodnia Galicja nie stanie się częścią Ukrainy Radzieckiej i czy na to rozwiązanie wpłynęli polscy komuniści z Feliksem Dzierżyńskim, Julianem Marchlewskim i Feliksem Konem.
Takiej decyzji nie można odmówić politycznej zręczności. Znalazło się w niej bowiem uznanie dla polskiego żywiołu we Lwowie i na galicyjskiej prowincji oraz przeświadczenie o konieczności jego pozyskania lub neutralizacji.
Jeszcze w 1919 r. , a więc w czasie, gdy Armia Czerwona znajdowała się daleko na wschód od Zbrucza, Stanisławowa i Lwowa, w czerwonym Charkowie powstała specjalna grupa komunistów galicyjskich. Miała zostać wykorzystana w procesie formowania administracji w Galicji, po jej opanowaniu przez Armię Czerwoną. Poważnym problemem dla władz Ukrainy Radzieckiej był...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
