Szklanka wody i chusteczki

autor zdjęcia: Janusz Kapusta

źródło: Rzeczpospolita

Jednego dnia muszą powiedzieć kilkudziesięciu osobom z własnej firmy: „Zwalniam panią/pana”. Ich także można zwolnić. Też mają na utrzymaniu rodzinę, spłacają kredyty. Branża human resources zdaje dziś egzamin dojrzałości

W ich branżowym słowniku – liczącym kilkaset haseł – słowo „zwalniam” po prostu nie istnieje. Fachowy opis procesu, w którym z firmy wyrzucona zostaje grupowo część pracowników, można ubrać w gładkie słowa. Na przykład: audyt personalny bada cele i strategię działania polityki personalnej. Daje sugestie działań naprawczych. Dzięki controllingowi personalnemu możliwa jest racjonalizacja zatrudnienia w przedsiębiorstwie, czyli derekrutacja personelu. Ten proces może być poparty outplacementem (polskiego odpowiednika nie ma), czyli pomocą świadczoną przez firmę osobom, z którymi umowa o pracę zostaje zakończona.

Instrukcja naprawy robota kuchennego brzmiałaby bardziej po ludzku. Branżowa nowomowa ukrywa prosty fakt: trudno mówić o rzeczach bolesnych. Zwalnianiu z pracy zawsze towarzyszą negatywne emocje: złość, frustracja, gniew, przygnębienie, strach, obniżone poczucie własnej wartości. I niepewność jutra.

Przychodzą nabuzowani

Trzeba mieć dużo odwagi i samozaparcia – wyznaje Bożena Czapka, dyrektor kadrowy w Krośnieńskich Hutach Szkła. Właśnie musiała zwolnić z fabryki 1200 osób i nie chce mówić o swoich niepokojach, nieprzespanych nocach.

To, że w liczącym 47 tysięcy mieszkańców podkarpackim mieście pracę straci znaczna część załogi huty, wiadomo było już od zeszłej wiosny. Nikt jednak wtedy nie przypuszczał, że skala zwolnień będzie aż tak...