![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Zbiorowy portret francuskiej inteligencji
Drugi po „Gustach i guścikach” wspólny film małżeństwa Agnés Jaoui i Jeana-Pierre’a Bacri, nagrodzony w Cannes za scenariusz to skrząca się wyrafinowanym humorem prosta opowieść, w której równorzędne miejsce zajmuje kilkoro bohaterów
Na pierwsze wysuwa się jednak Lolita, gruba i niezgrabna dwudziestolatka, próbująca w śpiewie znaleźć lekarstwo na swe liczne kompleksy. Jest córką sławnego pisarza i wydawcy, egocentryka, nie dostrzegającego nikogo poza sobą samym. Przez pół roku nie znajduje czasu na przesłuchanie kasety ze śpiewem córki i wychodzi z jej koncertu, bo nagle naszła go twórcza wena. Ona zaś posądza, co prawda nie bez racji, wszystkich okazujących jej zainteresowanie chłopaków, że traktują ją instrumentalnie, jako pomost w dotarciu do ojca, który może pomóc w karierze. Jaoui i Bacri nakreślili ironiczny, chwilami złośliwy obraz paryskiego światka pisarzy i wydawców z jego fobiami, pretensjonalnością i wrodzonym egotyzmem, skłonnościami do autokreacji, światka, w którym ważniejsze od prawdziwego życia są pozory. Nikt tam nie zwraca na nikogo uwagi zapatrzony wyłącznie we własne problemy i psychiczne presje.
Piątek | Popatrz na mnie **** | 22.40 | TVP 2 | Komediodramat, Francja 2004
