![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Na wyspie Robinsona
Chile. – Nie ma już miejsc! Może pan lecieć za trzy dni. – Ale ja przecież dzwoniłem do pani z Polski, aby zrobić rezerwację na jutro! Tylko wy możecie mnie zabrać na moją wymarzoną wyspę
Dzwoniłem do Chile z Polski, bo Lassa to jedyna linia lotnicza latająca na archipelag Juan Fernandez, a nie ma jej w żadnym systemie rezerwacyjnym. Na archipelag chciałem się dostać, by spełnić marzenie z młodości – stanąć na wyspie Robinsona Crusoe.
Kto z nas nie czytał w dzieciństwie opowieści o niezwykłych przypadkach Robinsona Crusoe? W czasach mojej młodości była to obowiązkowa szkolna lektura omawiana na lekcjach języka polskiego. Zastanawiałem się wtedy, czy ta wyspa naprawdę istnieje. Śniła mi się po nocach, w marzeniach wędrowałem pod jej palmami, słuchając nawoływań egzotycznych ptaków.
Wiedziałem, że książka Daniela Defoe o Robinsonie oparta jest na autentycznej opowieści angielskiego marynarza Aleksandra Selkirka, który spędził samotnie przeszło cztery lata na wyspie leżącej na Pacyfiku, oddalonej prawie 700 kilometrów od wybrzeży Chile. Na starych mapach wyspa nazywała się Masatierra lub Mas a Tierra. Dopiero w XX wieku zmieniono jej nazwę na Isla Robinson Crusoe.
Zastępuję pilota
Podłużna Wyspa Robinsona ma od krańca do krańca 15 kilometrów, jest największą z trzech wysp wchodzących w skład należącego do Chile archipelagu Juan Fernandez. Druga wyspa nie jest zamieszkana i nazywa się Aleksander Selkirk. Trzecia zaś to maleńka i dzika Santa Clara. Wszystkie trzy wyspy są szczytami dawno wygasłych wulkanów wystających z Pacyfiku. ...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
