Nasze wielkie greckie zapusty

źródło: AFP

Jesteśmy dokładnie na tej samej ścieżce do upadku co Grecja (zdjęcie z protestów w Atenach, 28 czerwca 2011 r.)

autor zdjęcia: Ryszard Waniek

źródło: Fotorzepa

Premier Tusk od czasu do czasu bawi się w Putina, nakazując surowo zmniejszenie zatrudnienia w administracji. Ale gdy ministrowie te polecenia ignorują, może sobie tylko na nich pokrzyczeć – pisze publicysta „Rzeczpospolitej”

O kryzysie greckim pisze się niemal wyłącznie w tym kontekście, jak i czy poradzi sobie z nim Europa i strefa euro. Mało uwagi poświęca się natomiast przyczynom problemu, jakby uznając, że są one oczywiste i niewarte dyskusji.

Takimi wydają się bowiem sprawy oglądane ze stolic starej Europy. Szefowie największych unijnych państw i wspólnotowych organów nie artykułują pewnych diagnoz zbyt otwarcie, ale pozostawiają je w niedomówieniu jako „oczywistą oczywistość". Taką „oczywistą oczywistością" jest dla nich fakt, iż Grecy po prostu okazali się jako społeczeństwo nieodpowiedzialni i niezdolni do funkcjonowania w ramach unijnego organizmu. Okradli Unię, przeznaczając różnego rodzaju finansowe premie płynące z członkostwa w niej na konsumpcję zamiast na inwestycje. Oszukiwali, manipulując bilansami księgowymi. A teraz, gdy wszystko wyszło na jaw, zamiast szczerze uderzyć się w pierś i pokutować, awanturują się na ulicach i rzucają kamieniami, usiłując wymusić dalsze finansowanie ich rozrzutnego życia.

Porozumienie wielkich narodów

Ten sposób myślenia pomija oczywisty fakt, że Grecy, podobnie jak i inne narody, które mają w mniejszym na razie nasileniu te same kłopoty, byli do swego nieodpowiedzialnego zachowania usilnie zachęcani i premiowani za nie. Że to właśnie Francja i Niemcy nie tylko stworzyły wzorzec socjalnego państwa...